Otaku no Sekai TR

Kanji ve hiragana alfabeleri, Japonca sözcükler için kullanılırken; Katana karakterleri japoncaya giren yabancı sözcükleri belirtmek için kullanılır. Örneğin bizim isimlerimiz, Amerika, Rusya, Kore vs. ülke isimleri, yabancı markalar ve nicesi Katana kullanılarak yazılır.

Bu karakterler ise şöyle:

Dikkat ederseniz, bu karakterlerin sahip olduğu çizgiler, Hiragana karakterlerine göre daha keskin. Ayrıca yine hiragana ile - bir çizgi dışında - aynı olan hecelerde bulunmakta  (ka ki ve  nispeten u ile ri  heceleri)

Aynı hiragana da olduğu gibi, benzer sesleri tırnak işareti ya da küçük bir çember çizerek gösteriyoruz. H sütununu ele alalım, bu sütundaki heceler B'ye ve P'ye dönüşüyordu; Katana'da olan şeyde aynı:

ha - ba - pa

ハ – バ – パ

シ  +  ヤ  =   シャ

Türk isimlerinden bür gurup örneğe bakalım

Can (Jan)   -  ジャン  (c alfabede bulunmadığından, ona en yakın olan j harfiyle söylenir) Ecem (Ejemu)    – エジェム

Onur (Onuru)  – オヌル

Melis (Merusu)  -  メリス

Berna (Beruna)  -  ベルナ

Peki neden sessiz harfle bitmesi gereken sözcüklerin sonuna ''u'' ekliyoruz ? Merusu, Ejemu gibi. Sessiz harfle biten her yabancı sözcüğün sonuna ''u'' ekliyorlar (bir kaç istisna dışında*).u'nun seçilme sebebi ise, yutulabilmesi ya da '' ı ''sesine benzetilerek telaffuzunun çok hissedilmemesiymiş. :/

parti -paateii  -  パーティー (burada dikkat ederseniz sonda iki tane '' i '' var ama onun yerine bir i ve uzatma işareti koyulmuş) ;)

kahve - koohii   -  コーヒー  (yukardaki ile aynı)

asansör - erubeeta  -  エルベータ

yürüyen merdiven  -esukureetaa  -  エスカレーター

lobi - robi   -  ロビ

sınıf - kurasu   -  クラス

Daha önce söylediğim gibi, Japonlar yabancı sözcükleri dilleri döndüğü şekilde telaffuz edip yazarlar (ve ben aslında bunu takdir ediyorum). Yazımları da, telaffuz ettiklerinin aynısı şekilde olur. Bir Lazın gidiyorum’a ağız sebebiyle cideyrum diyip cideyrum şeklinde yazmasını düşünün mesela.

BİLGİLENDİRME

Hiragana, bana kalırsa Japonların sahip olduğu üç alfabeden en kolayı. Diğer alfabeler ise, Katakana ve Kanji. “Neden üç tane alfabe var, neden insan kendine böyle bir şey yapar?” diye düşünülebilir, ben de çok düşündüm ve şöyle bir cevap buldum: 3-4. yüzyıllarda bir alfabeye sahip olmayan Japonya’ya seyahat eden Çinli (ve hatta Koreliler de deniyor ama, Japonlar karakterini Çinceden almışlardır), Japonları Han Karakterleri ile tanıştırmışlar. Zamanla Japonlar konuşma dillerini bu şekilde ifade etme kararı alıp, Çinlilerin alfabesini (Çince: Hanzi, Japonca: Kanji) kullanmaya karar vermişler. Sonraları ise Budist bir rahip Kanjilerin öğrenimi çok zor olduğu için, bu sembolleri basitleştirerek Hiragana’yı oluşturmuş. Erkekler bu yeni karaktere aşağılayıcı yaklaşıp, Çince öğrenemeyenlerin bu yeni alfabeye yöneldiğini düşünmüşler. O dönemlerde erkekler kadar iyi eğitimli olma fırsatına sahip olmayan kadınlar, Hiragana’yı en çok kullanan kesim olmuş. Hatta bu sebepten Hiragana’ya “onnade” (kadın eli) bile denmiş (feminist not: yayımlanan ilk Japonca eserler, Japon kadınlar tarafından yazılmış  )

Az buçuk çıkış noktasını gördükten sonra, biraz da kullanım alanlarından bahsetmek istiyorum. Hiragana daha çok çocuk kitaplarında  , Kanji’de aynı anlamı vermeyen hece ya da hece birleşmelerinde (örnek: aidiyet belirten no) ve de eylemlerin zamanını belirtmede kullanılır. Ha tabii her şeyi Hiragana’yla da yazabilirsiniz, sadece Japonlar bunu tercih etmiyorlar Kanjiye sahipken.

Kanji sembollerinin her biri bir anlam taşırken (mesela araba diyecekseniz, arabaya benzer bir şekil çizersiniz), Hiragana ve Katakana alfabelerinde şekilden anlam çıkarmak gibi bir lüks(?) bulunmuyor.

Birkaç not düşmek istiyorum: tabloda gördüğünüz üzere si hecesinin yerinde shi, ti hecesinin yanında chi, tu hecesinin yerinde de tsu var. Bunun sebebi olması gereken hecelerin, Japoncada bulunmaması. Dilleri nasıl dönüyorsa, öyle şekil vermişler anlayacağınız.